Właśnie wygrałeś Mistrzostwa Świata w….. (tu wpisz swoją dziedzinę), jesteś w euforii, cieszysz się niesamowicie z trwającej chwili, czekasz na rozdanie pucharów, medali. Jednak zamiast ceremonii dekoracji dostajesz medal w przejściu, na korytarzu, podany mimochodem, bez słowa. Jak byś się poczuł w takiej sytuacji? A gdyby w Twoje urodziny zamiast życzeń i czasu z bliskimi wszyscy podali Ci prezenty, mówiąc „masz”.
Choice!
When was the last time you asked your dog what he wants? If he really wants to work with you? Does your dog know he has a choice not to work? Does he know how to communicate it to you? Do you know when he communicates it to you?This article is the core of my dog training philosophy. It is the very basic of where I start work with each dog. Choice is what defines not only R+ training but fulfils it and makes it a conversation between trainer a learner. Without it we will not be able to move any further in pursuing what we consider engaged and active dog.
Źle!
Mój pies mnie ignoruje!
Często jestem świadkiem sytuacji (sama kiedyś to robiłam) gdy przewodnik mówi do psa hasło (nie lubię słowa komenda, dlatego będę używała zamiennika – hasło). Pies nie reaguje, wpatruje się pustym wzrokiem w przewodnika, a jego ciało nie drgnie. Przewodnik powtarza hasło, pies w dalszym ciągu nie reaguje. „Ignoruje przewodnika”… Nic bardziej mylnego.
Wyłączanie się, blokowanie to jedna z reakcji obronnych na stres (FFFS czyli fight, flight, freeze system). Ignorowanie przewodnika to właśnie freeze – znieruchomienie.
„Mam Wybór”
Kiedy ostatnio zapytałeś swojego psa czego chce? Czy na pewno chce z Tobą pracować? Czy Twój pies wie, że ma wybór aby nie pracować? Czy wie jak może Ci zakomunikować swój wybór? Czy rozumiesz kiedy mówi, że nie chce?
Ten artykuł jest dla mnie, jednym z najważniejszych jakie napisałam. Jego treść to serce całego programu pracy nad zaangażowaniem. To podstawa na której będzie się opierała cała praca i jej powodzenie. Bez tego fundamentu nie zajdziemy daleko bo WYBÓR to właśnie to, co leży u podstaw zaangażowanego psa.
Six sins of dog trainers
We limit learning foundations to the minimum extend, just enough to move forward. We do not broad knowledge of our discipline, instead we settle for shortcuts and mediocre, expecting fast results. This work routine leads to the vicious circle of repeating the same mistakes, over and over again, the process of learning is chaotic. On the surface it looks like we can achieve quite a lot, but the truth is our whole knowledge (and the dog’s work foundations) turn to be a house of cards, any unsuspected event is enough to destroy it.
Sześć grzechów głównych trenerów psów
Uczymy się podstaw w minimalnym stopniu, tylko tyle ile wystarczy nam, żeby przejść do działania. Nie zgłębiając przedmiotu naszej nauki staramy się iść na skróty licząc na szybkie efekty. Taki system pracy powoduje, że powtarzamy wiele błędów, proces nauki jest chaotyczny, jesteśmy w ten sposób w stanie osiągnąć pozornie dosyć dużo, ale tak naprawdę nasza wiedza (a także podstawy rutyny pracy u psa) jest jak domek z kart – wystarczy nieprzewidziana okoliczność by się zawalił.
Aklimatyzacja w pracy z psami
Każdy człowiek daje sobie samemu prawo do zapoznania z nowym otoczeniem zanim poczuje się pewnie. Kiedy wchodzimy w nową grupę ludzi, do jasnego pomieszczenia, ciemnego pomieszczenia, cichego, głośnego, to potrzebujemy przynajmniej kilku minut (jeżeli w ogóle nam się to uda) na poczucie się swobodnie. Z bliżej nieokreślonych przyczyn odmawiamy tego przywileju naszym psom.
Czytaj dalej
Wrong decision is better than no decision at all
Imagine it’s your first day at the new school. Your don’t have much history of taking over initiative and speaking in public. It takes a lot of courage and strength to face this new situation. During one the classes you decide to give it a shot and try to answer the teacher’s question. The answer it wrong. The whole class, including the teacher makes fun of you, they say you should try harder next time. Despite this situation you try one more time during the next day. You think you know the answer, you try hard to make a good impression on teach and new fellow classmates. Again the answer is wrong. Both teacher and class tease you, make fun of you and criticize you. Would you ever try again? Would you have the courage to face such situation again? How many times would you try again if the reaction of the class and the teacher remained the same? Even being perfectly prepared would you risk?
Czytaj dalej
Lepsza zła decyzja niż jej brak
Wyobraź sobie, że jesteś pierwszy dzień w nowej szkole. Nie należysz do osób z dużą historią wystąpień publicznych. Dużo siły kosztuje Cię odnalezienie się w tej sytuacji. Na jednej lekcji decydujesz się udzielić odpowiedzi na pytanie zadane przez nauczyciela. Odpowiedź jest błędna. Klasa zaczyna się z Ciebie śmiać a nauczyciel mówi, że powinieneś się bardziej postarać następnym razem. Mimo wszystko nie poddajesz się i po kilku dniach ponownie próbujesz udzielić odpowiedzi na zadane pytanie, starasz się bardzo. Wydaje Ci się, że dobrze znasz odpowiedź dlatego decydujesz się, pomimo przykrego doświadczenia, zabrać głos. Niestety odpowiedź jest błędna a nauczyciel wraz z klasą z politowaniem Cię krytykuje i wyśmiewa. Czy zdecydujesz się zabrać głos jeszcze raz? Czy w następnej, podobnej sytuacji (na kursie, innej szkole, na studiach) spróbujesz jeszcze raz? Ile razy dasz radę próbować, kiedy reakcja nauczyciela i uczniów będzie taka sama? Czy nawet będąc świetnie przygotowanym i znając świetnie odpowiedź zaryzykujesz?